صفحه اصلی

میراث

بهمن ایزدبین

بسی رنج دیدم در این کهنه دِیر                             جوانی کجائی؟ که یادت بخیر

زِ عمرم چهل رفت و پنجاه شد                              امل رفته بر باد، چون کاه شد

بسی زخم خوردم به شهر کرج                              به مقصد رساندم من این بار کج

بکوشیده ام تا جنوب و شمال                                 به فرزند البرز گویند : یال

که ایران بداند که ما کیستیم                                   بدانند که ما بی دیار نیستیم

از آن روز که آرش زِ البرز کوه                            رساند مُلکِ ایران به فرّ و شکوه

درخشید نام کرج در جهان                                   غرور من و ماست تاریخمان

و این تحفه میراث ناب من است                             ره آوردِ رنج و عذاب من است

که تقدیم میگردد از جان من                                  به ایران، به البرز، به یالان من